اين پارك يكي از مراكز تفريحي و ديدني باكو مي باشد. اينجا در اصل يك قبرستان شهري است كه با درختان و گلها و فضاي سبزي كه برايش درست كردند تبديل به پارك شده است.

بسياري از مهمترين و تأثيرگذارترين چهره هاي آذري ، از سران دولت تا دانشمندان و هنرمندان ، در اين گورستان دفن شده اند: حيدر علي اف ، رئيس جمهور محبوب آذربايجان؛ عظيم عظيم زاده، نقاش؛ رشيد بهبودف، خواننده مشهور اپرا؛ ليلا بديربيلي ، بازيگر ؛ الميرا غفورف ، وزير امور خارجه و بسياري ديگركه تعدادشان به 200 نفر مي رسد. اين گورستان در سال 1948 ساخته شده و يكي از مكانهاي مورد احترام براي آذري هاست.

 كاخ شروان شاهان (شيروان شاه) متعلق به قرن 15ميلادي و يكي از ميراث جهاني يونسكو است. اين كاخ در شهر ايچري واقع شده و پس از انتقال پايتخت به باكو ساخته شده است. شيروان عرب هايي بودند كه بين قرن نهم و شانزدهم بر بخش هايي از آذربايجان امروزي حكومت مي كردند.

هنگام بازديد از اين مجموعه ، از كاخ اصلي ، دو مسجد ، آرامگاه ، سردابه و حمام بازديد كنيد. پس از گذشت چندين قرن غفلت ، اين مجموعه تاريخي با بازسازي هاي زيادي حفظ شده است و تصوير آن در يكي از اسكناس هاي آذربايجان ثبت شده است.

در اين مجموعه تاريخي ، جاذبه هاي بسياري وجود دارد كه از آنها لذت خواهيد برد. به عنوان مثال، نمايش آثار هنري و صنايع دستي قديمي از دوره هاي مختلف تاريخي يا پوشيدن لباس محلي.

 برج هاي شعله مجموعه اي از سه برج است كه در مركز باكو واقع شده است. اين سه برج به شكل شعله آتش طراحي شده اند. هويت  كشور آذربايجان با آتش گره خورده است. ارتفاع بلندترين برج به 182 متر مي رسد. بعد از غروب آفتاب و هرچه هوا تاريك تر مي شود ، برج شعله با نمايش خيره كننده روشن مي شود. رنگ روشنايي برج بين نارنجي ، زرد ، آبي ، قرمز و سبز متفاوت است. براي ديدن منظره بهتر و زيباتر از اين برج ، بايد به بلوار باكو برويد.

برج هاي شعله نمادي از باكو مدرن هستند. اين برج ها در تپه اي مشرف به شهر واقع شده اند. بنابراين هر كجا كه در شهر هستيد ، مي توانيد منظره اي زيبا از برج ها را ببينيد. آتش نماد ملي آذربايجان است. با توجه به اين برج ها ، شعله هاي آتش و رنگ پرچم آذربايجان روشن مي شود.

قلعه دختر باكو يا همان قيز قالاسي در قسمت مركزي شهر باكو قرار گرفته است. اين قلعه باستاني ۲۹٫۵ متر ارتفاع دارد، از آثار دوره ساساني در شهر باكو است. اين اثر تاريخي كه با ۲۹،۵ متر طول، ۱۶ متر عرض، و ۶ طبقه كه در دو محدوده زماني قرن ۵ و ۶ ميلادي (آغاز ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲ (مرحله دوم) ساخته شده و درسال 2000 در فهرست ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيده‌است. 

تاريخ اين قلعه با ايران نيز مرتبط است زيرا در دوره ي ساسانيان بود كه بناي اوليه قلعه دختر پايه گذاري شد  و از همان زمان مكاني مورد احترام براي زرتشتيان بوده و براي مراسم مذهبي مورد استفاده قرار مي گرفته است.

قلعه ي دختر يكي از مهمترين مكان هاي باستاني كشور آذربايجان و شهر باكو به حساب مي آيد. به قدري اين مكان مهم است كه تصاويري از آن بر روي پول رايج اين كشور و همين طور تمبر هاي پست مشاهده مي شود.

باكو پايتخت جمهوري آذربايجان ، شرقي ترين پايتخت اروپا و بزرگترين شهر و همچنين بزرگترين بندر جمهوري آذربايجان است. اين شهر در ساحل غربي درياي خزر در شبه جزيره ابشوران واقع شده و يكي از مناطق نفت خيز جهان است. باكو پرجمعيت ترين شهر قفقاز است. تعداد زيادي پارك ساحلي در سطح شهر و برنامه هاي هنري بي شماري از جمله موسيقي ، تئاتر و اپرا جذابيت خاصي به آن بخشيده است.

قسمت قديمي باكو به همراه برج ها و نرده هاي قلعه شهر تا قرون وسطايي به خوبي زنده مانده و يكي از ميراث جهاني يونسكو است. در ابتداي سال 2012 ، جمعيت شهري ۳٬۲۰۲٬۳۰۰ تخمين زده شد. در آغاز سال 2003 ، بيش از 153000 آواره داخلي (به دليل جنگ قره باغ) ، و همچنين 94،000 پناهنده خارجي در اين شهر علاوه بر جمعيت اصلي وجود داشتند.

در سال 2007 در جلسه وزراي فرهنگي اعضاي سازمان كنفرانس اسلامي ، باكو به عنوان پايتخت فرهنگ اسلامي براي سال 2009 اعلام شد. در سال 2000 ، بخش قديمي باكو، به زبان تركي آذربايجاني ، شيروانشاهلار سارايي و قلعه دختر به عنوان ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيد.

باكو داراي 11 منطقه شهري (اداري) از جمله عزيزبايف ، بيناغدي ، قاراداغ ، نريمانف ، نسيمي ، نظامي ، سبالي ، صابونچي ، ختايي ، سوراخاني و ياسامال و همچنين 48 شهر مي باشد.